- аламай
- зат.Ішектің айналасына, көздің жиегіне біткен май қабаты.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
аламай — (Қост., Жанг.; Жезқ., Ұлы.) айнала, төңірек. Ат осы а л а м а й д а жүрген шығар (Қост., Жанг.). А л а м а й д а ешнәрсе көрінбейді, айналып шықтым (Жезқ., Ұлы.). Осыдан екі күннен кейін ауыз үйдің терезесі а л а м а й ы м е н ойылып тасталды (Ғ … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі